به تازگی عقد کرده ام. مدتی است که همسرم افسردگی گرفته و در شرایط حادی می باشد. افکار منفی به سراغش آمده و فکر می کند که من از او سرترم و باید از هم جدا شویم. می خواستم ببینم که آیا اقدام به جدایی تصمیم درستی است؟ البته ما همدیگر را دوست داشتیم و مشکل خاصی هم در زندگی نداریم. لطفا راهنمایی کنید تا بهترین تصمیم را بگیرم؟

وقتی افراد در شرایط بیمارهای روحی مانند افسردگی هستند به هیچ عنوان نباید تصمیمات سرنوشت ساز بگیرند لذا توصیه جدی دارم برای درمان همسرتان او را حمایت جدی کنید. مراجعه نزد روان شناس بالینی ضرورت جدی دارد و اگر لازم بود ایشان باید نزد روانپزشک هم مراجعه کند و تحت دارو درمانی قرار بگیرد.افراد افسرده همه چیز را سیاه و تیره می بینند و لذا این سبک تصمیمات اصلا از آنها بعید نیست لذا شما توجهی به این صحبتها نکنید و فعلا برای درمان ایشان اقدامات جدی انجام دهید و حمایتش کنید.

ضمنا توصیه می کنم در برخورد با همسرتان:

- علائم و نشانه های افسردگی را بشناسید تا بتوانید به درستی در خصوص شوهرتان قضاوت کنید. مهمترین این نشانه ها عبارتند از ناراحتی و اندوه مزمن، کج خلقی و بی علاقگی، بی علاقه شدن به فعالیت هایی که قبلاً برایش لذت بخش بوده، کناره گیری از اقوام و دوستان، منفی بافی، بحث و جدل، تغییرات حائز اهمیت در عادت خوردن یا خوابیدن، سست و بی انرژی بودن و....

- از ناچیز شمردن شرایط شوهرتان خودداری کنید. افسردگی یک بیماری جدی است بنابراین تمام صحبت ها و تهدیدهای شوهرتان از جمله تهدید به خودکشی را جدی بگیرید.

- به همسر خود کمک کنید. منظور از کمک کردن به فرد افسرده این نیست که طوری رفتار کنید که او مجبور شود افسردگی اش را پنهان کند، یا دروغ بگوید و یا برای او عذر و بهانه ای جور کنید.

- شوهرتان را در تقاضای کمک از دیگران تشویق کنید. او را متقاعد کنید که به دنبال درمان رفتن نشانه ی ضعف و ناتوانی نیست پیشنهاد کنید که به هنگام مراجعه به درمانگر او را همراهی کنید. اگر در برابر رفتن نزد مشاور مقاومت کرد به او  انجام یک سری آزمایش کامل نزد پزشک خانوادگی تان را پیشنهاد کنید. احتمالاً این پیشنهاد را راحت تر خواهد پذیرفت و به این ترتیب یک قدم به درمان نزدیک تر می شود.

- از همه مهمتر عشق و محبت بی قید و شرط خود را از او دریغ نکنید و همواره در طی فرآیند معالجه ی شوهرتان او را به طور کامل حمایت نمائید. در طول درمان نیز به موارد زیر توجه داشته باشید:

- هر گونه کمک و حمایتی را که شوهرتان به آن نیازمند است برایش مهیا کنید. در زمانبندی و برنامه ریزی به او کمک کنید و به او روحیه و امید دهید.

- مطمئن شوید تمام داروهایش را طبق تجویز پزشک مصرف می کند، کمکش کنید که با شما در خصوص احساساتش صحبت کند. به هیچ وجه او را تحت فشار قرار ندهید.

- بدانید که تأثیر روش های درمانی نیازمند گذشت زمان است. اگر داروهایی تجویز شده است، این داروها به طور فوری علائم بیماری را از بین نخواهد برد و گاهی اوقات چندین دارو و درمان مختلف باید آزمایش شوند تا موثرترین آنها شناسایی شود.

- از شوهرتان بخواهید که فعال و پرجنب و جوش باشد. با هم به پیاده روی بروید. با هم به تماشای یک فیلم یا برنامه شاد بپردازید و یا به دیدن موزه و یا رستوران بروید.

- غذاهای سالم بخورید، مثال ها و نمونه های خوب را در حرف هایتان مطرح کنید و او را به سمت نگرشی مثبت سوق دهید.